Rozdział 14

Nowy Rok
Obudziły go ciche kroki osoby chodzącej po pokoju. Uchylił jedną powiekę a w ślad za nią poszła druga. Agnieszka ubrana w jego koszulę zbierała z podłogi sukienkę, przez chwilę patrzyła na nią w skupieniu a potem zwinęła w kulkę i wsunęła do reklamówki jednej z sieciówek.
Kuba uśmiechnął się pod nosem pomimo fatalnego końca wczorajszej imprezy, noc okazała się bardzo przyjemna. Dziwił się jakim cudem udało mu się powstrzymać się przed kochaniem się z Agą. Była śliczna, ufna i słodka.
Pamiętał jej łzy reakcją damskiej części "widzów" która dostrzegła szpecące ją blizny. Bolał go fakt iż cierpi, ale jemu zupełnie nie przeszkadzał ten widok, przeciwnie chciał ją chronić i otaczać opieką.
- Wyspałeś się?- dziewczyna dostrzegła to, że wpatrywał się w nią i zbliżyła się do łóżka. Koszula zakrywała ją aż po uda, także miał widok na jej szczupłe nogi odziane w kremowe pończochy.
- Mmmm bardzo.- przysunął się do niej całując delikatnie w usta. - A ty?
- Szczerze mówiąc to trochę chrapiesz.- zachichotała a jej błękitne oczy zalśniły radością i przekorą.
- O ty złośliwico!- wyskoczył z łóżka niczym rozjuszony tygrys powalając ją na materac, razem przekotłowali się w pościeli a potem Kuba runął plecami na dywan a za nim spadła Agnieszka. Łaskotał ją a ona zaśmiewała się do łez.
-Przestań!- pochyliła się nad nim a jej złote włosy dotykały jego twarzy.
- Kochałem cię dziś rano, ust naszych ciepła słodycz. Jak senna złota burza nade mną twoje włosy...- wyrecytował podnosząc się aby ucałować jej wargi. Przez chwilę siedzieli na podłodze całując się jak para odkrywających się seksualnie nastolatków.
- Mój ty Leonardzie Cohenie... idę do Martyny.- wzięła w dłonie jego twarz wyciskając na jego ustach soczystego buziaka.- Muszę się przebrać.
- Maleńka nie można się żegnać w ten sposób!- jego oczy rozbłysły a Agę nagle opanował napad niekontrolowanej głupawki.
- Kubulku nie cytuj mi piosenek. Zobaczymy się za godzinkę. Co powiesz na współny spacer?
- Dla ciebie wszystko!- podnosił się z podłogi narzucając na siebie koszulkę.
Dziewczyna posłała mu całusa znikając za drzwiami.
Z zadowoleniem skierował się ku łazience w celu wyszorowania się dokładnie.
Aga wsunęła się do mieszkania Martyny cichcem, przyjaciółka jeszcze spała, więc postanowiła wziąć ekspresowy prysznic a potem zjeść z nią śniadanie.
Pół godziny później w progu kuchni pojawiła się zaspana lekarka a jej jasne jak u Kuby włosy sterczały we wszystkich kierunkach.
- Królestwo za kawę!- ziewnęła przeciągle zasiadając na krześle kuchennym. Przyjaciółka postawiła przed nią duży kubek napełniając go parującą mocną, czarną cieczą.
Martyna uśmiechnęła się do niej wrzucając do niej dwie kostki cukru. Chwilę energicznie mieszała w nim a potem już tylko delektowała się pobudzającym napojem.
- Jak ci się spało?- zapytała
- Dobrze.- odpowiedziała Aga z uśmiechem na co Martyna tylko się uśmiechnęła. Doskonale wiedziała gdzie Orda była w nocy.
Brzęczkowski nos mówił jej, że Kubuś pocieszał ją skutecznie a że wścibska nie była nigdy postanowiła ten fakt przemilczeć.
Sama po naprostowaniu tej czarnowłosej zołzy Emilci wróciła do domu nie z kim innym, jak z samym Wasilewskim.
Musiała przyznać, że zachował się po męsku zarówno przy aferze z sukienką jak i potem gdy ten tuman Piszczek zmył się z Hiltona z jakąś modelką.
Dziewczyny spożywały śniadanie w ciszy, którą przerwało brzęczenie dzwonka u drzwi. Chwilę potem w kuchni pojawił się duży bukiet różowych róż, zza którego wyłonił się Łukasz Piszczek.
- Dzień dobry.- uśmiechnął się przepraszająco.
- Dobry.- odpowiedziała Agnieszka.
- Czego chcesz zdrajco?!- Martyna łypnęła koso spod zmierzwionej grzywki.
Piszczek padł przed nią na kolana, zupełnie jak w programie "Wybacz mi".
- Martynko kochanie, skarbie mój nie chciałem!- wyrecytował jednym tchem.
- Taaak nie chciałeś zostawiać mnie samej w hotelu!
- No trochę byłem pijaniutki...
- I zapomnialusiałeś jak wyglądulkam?- zaćwierkała mu słodko.- Idź waść wstydu oszczędź i weź te badyle ze sobą.
- Błagam wybacz mi! Jesteś wyczesaną babką nie chciałem! Daj buzi na zgodę.
- Piszczek uciekaj mi z tym dziobem. Ok! Wybaczam ci, ale przestań wymachiwać tym bukietem. Siadaj na dupsku i zjedz z nami.- Martyna dała się ułagodzić stawiając kwiaty do wazonu. Łukasz zadowolony nałożył sobie na talerz górę kanapek popijając to kawą z mlekiem.
- Dziękuję wam o królowe! Nie wiecie jakiego mam...- nie dokończył.
- Wiemy!- odpowiedziały unisono.
Zaraz po Łukaszu w mieszkaniu pojawił się Kuba. Razem z Agą zniknęli na cały dzień, włócząc się po Starówce i Nowym Świecie. Całą drogę trzymali się za ręce a po mieście przemieszczali się autobusami i metrem. Całowali się nad Wisłą co wywołało konsternację w kilku starszych paniach.
- Ta dzisiejsza młodzież to wstydu nie ma za grosz! Tak się obmacywać na środku ulicy!- odpowiedziała jedna z pań na co druga z entuzjazmem jej przytaknęła.
Kuba i Aga zachichotali odwracając się do rzeczonych pań tyłem.
Cztery wspólne dni minęły jak z bicza strzelił. Martyna dwa dni miała dyżur całodobowy, więc byli praktycznie sami. Łukasz zajął się swoimi sprawami a Wasyl wcześniej wyleciał do Brukseli.
Błaszczykowski zaprosił Agę do teatru, spotkali się też z paroma znajomymi. Prasa zanotowała wpadkę dziewczyny kapitana reprezentacji, ale ani Aga ani Kuba nie zamierzali się tym przejmować. Te kilka dni było tylko dla nich.
Dziewczyna czuła jak odżywa znowu była roześmianą, kochającą i kochaną dziewczyną.
Kuba codziennie przynosił jej bukieciki i czekoladki. Zawsze dostawał przy tym buziaka, który z niewinnej pieszczoty przeradzał się w pełną pasji namiętność. Nie posunęli się jednak dalej. Młody mężczyzna chciał żeby ta wyjątkowa chwila była w idealnej oprawie i żeby Agnieszka zaufała mu na sto procent.
Czwartego stycznia pożegnali się na Okęciu skąd Kuba odleciał do Dortmudnu. Nie trenował z drużyną od przeszło miesiąca, ale Klopp w porozumieniu z lekarzami postanowił zabrać go na zgrupowanie BVB w hiszpańskiej La Mandze.
Błaszczykowski ruszył na pełnych obrotach. Po przejściu badań jego serce działało jeszcze sprawniej niż przed zapaścią, kondycję miał wyśmienitą a energię niespożytą. Uskrzydlało go odradzające się uczucie do Agnieszki Ordy.
Lewandowski zaś nie przykładał się wcale. Klopp zdenerwowany krzyczał, ze wpuści na boisko kogoś innego.
- Rusz dupę Lewy!- rugał go jak krnąbrnego pięciolatka.- Nogi masz jak spętane sznurem. Jak my mamy wygrać ligę i przejść dalej w Lidze Mistrzów skoro wcale się nie przykładasz.
- Staram się trenerze.
- Starać to się możesz o dziewczynę u mnie masz grać! - ryknął złowrogo. - Wy też dziesięć okrążeń naokoło boiska a potem pod prysznic i na obiad!
Kuba biegł blisko Matsa Hummelsa i Marco Reusa. Ten pierwszy starał się jak najmniej odzywać, bał się że Błaszczykowski jeszcze pamięta jego końskie zaloty do Agnieszki.
- Słyszałem, że wróciłeś do Agi.- zagadał Reus. Na tym wyjeździe koleżeństwo między dwoma zawodnikami zacieśniło się jeszcze bardziej. Kuba bardzo lubił tego o cztery lata młodszego chłopaka. A i Reus bardzo szanował kolegę z Polski.
- Jestem na etapie starania się o nią.- Błaszczykowski uśmiechnął się szeroko.
- Starania się? Zabrzmiało jakoś tak staroświecko.
- Ja jestem staroświecki.
- No ale byliście już parą, prawda?
- Owszem sześć lat temu.
- To długa historia. Ale kiedyś na pewno ci ją opowiem. Na chwilę obecną nie chcę rozpamiętywać przeszłości a wolę skupić się na tym co jest teraz. Najważniejsza jest Aga, potem cała reszta.
Reus spojrzał na kolegę pełen podziwu.
- Wzięło cię Kuba! Naprawdę cię wzięło i mam nadzieję że tym razem wszystko będzie dobrze.
- Też mam taką nadzieję.- Błaszczykowski uścisnął prawicę kumpla.
- Ej wy tam blondaski!- ryknął Klopp- Karne kółeczko i migusiem pod prysznice! Dzisiaj na obiad jest sznycel po wiedeńsku!

11 styczeń
Bury dziewięciomiesięczny kocurek wskoczył na fotel gdzie siedziała jego pani, śpiąca na jej kolanach o miesiąc starsza trikolorka miauknęła przeciągle zasypiając ponownie.
- Czego chcesz bandyto?- zapytała kocisko dziewczyna.
Buras ziewnął obnażając kły, po czym ułożył się na oparciu zwijając się w kłębek.
Agnieszka uśmiechnęła się do dwóch utrapień, które cały dzisiejszy ranek pracowicie przekopywały ziemię w doniczce z palmą.
W dodatku władcza Mania pogryzła Wasyla a ten nie chcąc być gorszy zepchnął ją z okna balkonowego wprost w zaspę śnieżną. Na szczęście Agnieszka mieszkała na pierwszym piętrze i kotce nic się nie stało.
Koty pogodziły się jak to zwykle bywa i do końca dnia ocierały się o siebie i razem spały w swoim legowisku.
Pięć minut później głośnym jazgotem rozległ się dzwonek u drzwi.  Dziewczyna poczłapała do nich w swoich kapciach z dinozaurami. Gdy uchyliła drzwi w progu stał uśmiechnięty Jakub z bukietem tulipanów i butelką wina.
- Kuba!- wykrzyknęła rzucając mu się na szyję. Chłopak unosząc ręce do góry zdołał wciągnąć ich razem do mieszkania. Oderwał się od Agnieszki tylko na chwilę żeby wciągnąć na przedpokój swoją torbę i odstawić bukiet i trunek na najbliższy stolik.
Potem były już tylko pocałunki przerywane urwanymi słowami.
- Co ty tutaj robisz?- zapytała Aga łapiąc powietrze, stała oparta o ścianę między obrazem Kazimierza a wieszakiem na kurtki.
Kuba przysunął się jeszcze bliżej uśmiechając się zabójczo.
- W tym momencie cię uwodzę.- powiedziawszy to pocałował ją namiętnie.
Stali tak przez dobre kilka minut, po wszystkim łapali urwane oddechy.
- Nie powinieneś być w Dortmundzie?
- Powinienem, ale trener pozwolił mi zahaczyć o Kraków.
- Chciało ci się nadkładać drogi ?- zaprowadziła go do salonu, gdzie dwie jej kotowskie mości nie raczyły nawet podnieść łebków.
- Dla ciebie chce mi się zawsze. - pocałował ją raz jeszcze.- Mam dla ciebie propozycję. Trochę uciążliwie jest spotykać się na odległość przez to cierpi nasza praca a i spotkania mamy krótkie. Aguś przenieś się do mnie. Zanim będziesz miała jakieś wątpliwości pomyśl... Nie masz etatu w tym czasopiśmie książkę zawsze możesz pisać u mnie.
- Kuba, ale czy to nie pochopna decyzja?
- Nie musimy się spieszyć. Wiesz o czym mówię.- spojrzał na nią intensywnie. - Chciałbym jednak mieć cię blisko ciebie. Spójrz tutaj jest zdjęcie  mojej nowej nieruchomości, chyba nie pozwolisz mi mieszkać samemu?
- Ale koty...
- Och zgadzam się na te twoje sierściuszyska! Będą miały swoje miejsce, kupie im drapak, zamontuje drzewo ale zgódź się bo nie wytrzymam bez ciebie!
- Nie wiem co mam powiedzieć. W sumie to pisać mogę wszędzie o ile wydzielisz mi jakiś kąt. - przysunęła się bliżej niego.
- Będziesz miała swój gabinet.
- No to postanowione. A teraz uczcijmy to!- otworzył wino rozlewając krwistoczerwony trunek do dużych kieliszków.
Przypieczętowali kolejny etap związku toastem i gorącym pocałunkiem.

________________________________________________________________________
Rozdział łącznik pomiędzy tym co ma się wydarzyć w dalszej kolejności. Trochę słodziutko, ale Kubie i Adze należy się chwila czułości.
Jak Wam się podoba nowy banner? Chciałam dodać do niego Agnieszkę :D
Wrzucę Wam jeszcze zdjęcie domu który Kuba kupił, żeby tam zamieszkać ze swoją ukochaną. Jak będziecie chciały to może kiedyś wrzucę jeszcze wizję mojego wnętrza :D Lubie sobie pofantazjować na ten temat :)
Jak zwykle życzę miłego czytania! 
                                                                                               Pozdrawiam Fiolka :*